CHODKIEWICZ & SAHAJDACZNY

MOSKWA

2 pazdziernika 1618 zolnierze rozbili oboz pod Tuszynem. Wkrotce potem nadeszli Kozacy ukrainscy pod wodza hetmana Piotra Konaszewicza-Sahajdacznego. 11 pazdziernika 1618 r. Chodkiewicz po raz trzeci w tej wojnie zaatakowal Moskwe. Polaczone armie liczyly okolo 40 tys. zolnierzy, obroncow miasta bylo niewiele mniej. Szturm do bram Karwackiej i Twerskiej skonczyl sie niepowodzeniem. Po nieudanym szturmie dowodcy polscy postanowili przezimowac pod Moskwa i wiosna przystapic do rozstrzygajacych dzialan.
Zimowa blokada stolicy carow grozila jej obroncom i mieszkancom katastrofalnym glodem. Na domiar zlego rozpuszczeni po okolicy Kozacy dokonali straszliwych spustoszen. Dlatego rzad carski zmiekl i stal sie sklonny do ustepstw. Po dlugotrwalych rokowaniach podpisano wiec 1 grudnia 1618 r. w Dywilinie rozejm przyznajacy Rzeczypospolitej ziemie smolenska, siewierska i czernichowska.

CHOCIM

Chodkiewicz, chcac zbadac nastroje wsrod obroncow Chocimia, zwolal 18 wrzesnia 1621 r. kolo generalne z udzialem komisarzy, senatorow, rotmistrzow, pulkownikow i starszyzny kozackiej. Lezac na lozu , na poly prawie zywy zapytal wprost obecnych, czy wobec fatalnego polozenia wojska nie nalezy sie wycofac z chocimia. Wsrod obecnych w namiocie Chodkiewicza zapanowala konsternacja. Ale hetman kozacki Konaszewicz-Sahajdaczny wyczul ukryta intencje w postawionym dowodcom pytaniu. Pierwszy zakrzyknal:
"Lepiej jest uczciwie za ojczyzne umierac, nizeli brac sie do ucieczki, niegodnej ludzi rycerskich i zelzywej, tak niebezpiecznej!".
Tego wlasnie hetman spodziewal sie po swoich dowodcach. Jego blada, wynedzniala twarz zajasniala usmiechem. Turcy nie zdobyli Chocimia i przystali na pokoj korzystny dla Rzeczypospolitej. Niestety rok 1622 byl rokiem smierci obu wielkich hetmanow.

opracowal Klaudiusz Wesolek

Konaszewicz Sahajdaczny Piotr (?-1622), hetman kozacki 1616-1619 i 1621. Rzecznik interesów polskich na Ukrainie. Zyskał sławę w wyprawach na tureckie wybrzeże Morza Czarnego. 1617 utracił na kilka miesięcy władzę na rzecz J. Barabasza.

1618 na czele 20 tys. Kozaków udzielił pomocy królewiczowi Władysławowi Wazie w jego wyprawie przeciwko Rosji, pustosząc ziemię riazańską. 1619 skłonił buntujących się Kozaków do podpisania ugody rastawickiej z S. Żółkiewskim. Odsunięty od władzy przez Kozaków przeciwnych jego propolskiej polityce. 1621 ponownie wybrany na hetmana, dowodził 30-tysięczną armią Kozaków w bitwie pod Chocimiem (1621).

(Wielka Encyklopedia Multimedialna http://www.encyklopedia.pl/)