Nikolai Kirillovich Popel (Popiel) (1901-1980), lieutenant-general (general broni) wojsk pancernych Zwiazku Sowieckiego. Urodzony 9 maja 1901 roku w Nikolajewie (obecnie centrum regionu na Ukrainie). Poczawszy od maja 1920 byl oficerem sztabu Armii Czerwonej. W roku 1926 zostal czlonkiem Komunistycznej Partii Zwiazku Sowieckiego. Ukonczyl Szkole Polityczno-Wojskowa im. Fryderyka Engelsa i pozniej (1933) Polityczno-Wojskowa Akademie w Moskwie, im. W.I. Lenina. Przed 1941 rokiem byl instruktorem politycznym baterii szkolnej, dowodca dywizjonu artylerii, dowodca batalionu, szefem dzialu politycznego brygady, dowodca korpusu wojsk zmechanizowanych i dowodca Leningradzkiej Szkoly Artylerii. Podczas Wielkiej Wojny Ojczyznianej wzial udzial w walkach przeciw niemieckim oddzialom. W lecie 1941 byl dowodca 8. korpusu wojsk zmechanizowanych Armii Zwiazku Sowieckiego. Z poczatkiem wojny objal dowodztwo oddzialow korpusu wojsk z powodzeniem wykonujac przeciwuderzenie w rejonie Lucka-Brodow-Rownego (Zachodnia Ukraina), ktore powstrzymalo niemieckie natarcie na caly tydzien. Pozniej jego oddzialy zostaly okrazone przez przewazajace sily niemieckie. Popiel wyprowadzil z okrazenia okolo dwa tysiace zolnierzy, przechodzac ze swym oddzialem okolo 650 kilometrow na tylach wojsk niemieckich zanim przeszedl na sowiecka strone frontu. Pozniej Popiel zostal Czlonkiem Rady Wojennej grupy armii skupiajacej 21., 28. i 38. armie, a takze 1. pancerna armie gwardyjska. Bedac czlonkiem sztabu 1. pancernej armii gwardyjskiej uczestniczyl w bitwie kurskiej, wyzwoleniu Ukrainy i Polski i w bitwie o Berlin. Po 1945 roku Popiel byl zastepca dowodcy sil pancernych Bialoruskiej grupy Armii, zastepca szefa Glownej Administracji Pojazdow Samojezdnych Armii Zwiazku Sowieckiego, czlonkiem Rady Wojennej Wojsk Pancernych Zwiazku Sowieckiego.

Byl kawalerem nastepujacych orderow sowieckich: dwoch Orderow Lenina, trzech Orderow Czerwonego Sztandaru, Orderu Kutuzowa I klasy, Orderu Suworowa II klasy, Orderu Bohdana Chmielnickiego II klasy, dwoch Orderow Wielkiej Wojny Ojczyznianej I klasy, Orderu Czerwonej Gwiazdy jak rowniez wielu medali. Uhonorowany zostal rowniez nastepujacymi odznaczeniami zagranicznymi: Orderem Suhe-Bator (Mongolia), Krzyzem Grunwaldu (Polska), Orderem Virtutu Militari (Polska), Medalem Oswobodzenia Polski i innymi.

N.K. Popiel byl autorem nastepujacych ksiazek: "W ciezkich czasach", "Czolgi zawrocily na zachod", "Berlin przed nami", "Brygada 'Rewolucyjna Mongolia'", "Bohaterowie Bitwy Kurskiej", "Niesmiertelna bateria Alichana Gagajewa", "Wlazy zostaly otwarte w Berlinie", i innych. Jego ksiazki byly tlumaczone na jezyki: polski, niemiecki, ukrainski, czeski i serbo-chorwacki. W polskich wydaniach jego ksiazek autor figurowal jako Mikolaj Popiel, a w niemieckich wydaniach pisownia jego nazwiska byla Nikolai Popjel.

Zonaty z E.N. Lenowa, N.K. Popiel mial dwie corki. Jedna z nich, A.N. Popiel, mieszka obecnie w Moskwie.
Jedna z ulic jego rodzinnego miasta Nikolaev jest nazwana imieniem Popiela.
Zmarl 25 lutego 1980 roku w Moskwie.

Sergey Popel

(tlum. sp)

1) G.K. Zhukov, "Reminiscences and Reflections" (in Russian), Agenstvo Pechati Novosti, Moscow, 1988.
2) M.E. Katukov, "On the Edge of the Main Stroke" (in Russian), Vysshaja Shkola, Moscow, 1985.
3) A.A. Epishev et al., "N.K. Popel", Krasnaya Zvezda, 28.02.1980, No. 49 (17136) (in Russian).
4) Prikaz 270 Stavki Verkhovnogo Glavnokomandujushchego Krasnoi Armii ot 16 Avgusta 1941 g. (The Order 270 of the Headquarters of the Supreme Commander-in-Chief of the Red Army of August 16, 1941).
5) The movie "Battle for Moscow" (Mosfilm, USSR, 1984).