opiele ruskie Popeli, wies, powiat drohobycki (obecnie - na Ukrainie), 10 km, na poludniowy zachod od sadu powiatowego w Drohobyczu, 6 km od urzedu pocztowego i telefonu w Boryslawiu. Na polnocy leza Uniatycze, na pln.-wsch. Derezyce, na wschod Hubicze i Bania Kotowska, na pld.-wsch. Boryslaw, na pld.- zach. Opaka, na pln.- zach. Jasienica Solna. Wies lezy w dorzeczu Dniestru za posrednictwem Ratoczyny, doplywu Tysmienicy. Ratoczyna powstaje w poludniowej stronie wsi, w lesie Ratoczyna, a plynie przez wschodnia czesc obszaru na polnocny wschod i przyjmuje w obrebie wsi od lewego brzegu strugi, powstajace na poludniowy zachod Kotowiec i Czecza. Od prawego brzegu wpada do Ratoczyny potok Slony. Zabudowania wiejskie leza w srodku obszaru, w dolinie Kotowca i tworza nastepujace czesci: Popiele Gorne, Popiele Dolne, Mosty, Romanowka. Poludniowo zachodnia czesc wsi zajmuje las Ratoczyna, ze szczytem t.n., zwanym tez Kotowiec (720 m.). Na polnoc, na lewym brzegu rzeki Czeczy, lezy las Dabrowa Popielowa, a na prawym brzegu las Muraskow. Na polnocny zachod od zabudowan wiejskich wznosi sie wzgorze Kamionka do 405 m. Wlasnosc wieksza (Mikolaja Kryska) ma roli ornej 617, lak i ogrodow 279, pastwisk 58, lasu 1580 morgow; wlasnosc mniejsza roli ornej 938, lak i ogrodow 338, pastwisk 483, lasu 38 morgow. W 1880 r. bylo 193 dymow, 1111 mieszkancow w gminie, na obszarze dworskim 20 dymow i 128 mieszkancow. Miedzy mieszkancami 38 rzymokatolikow, 1150 grekokatolikow, 50 izraelickiej religii; 47 Polakow, 1155 Rusinow, 37 Niemcow. Parafia rzymskokatolicka w Drohobyczu, grekokatolicka w miejscu, dekanat drohobycki. Do parafii nalezy Bania Kotowska. Erekcya cerkwi zachowana w oblacie w aktach grodzkich w Przemyslu r. 1690 uczyniona pod wplywem Inocentego Winnickiego, owczesnego wladyki przemyskiego, uwalnia duchownego od wszelkiej zawislosci i ciezarow. We wsi sa dwie cerkwie, szkola etatowa 1 klasowa, gorzelnia, rafinerya nafty i tartak wodny o 2 pilach zwyczajnych i 2 cyrkularnych. Tartak spotrzebowuje rocznie 60 m. kubikowych drzewa swierkowego i jodlowego, a produkuje 36 m. kub. tarcic, lat i rygli. Siarczynski (rekopis Ossolineum Nr 1829) pisze: ze Wladyslaw Jagiello nadal tu w r. 1414 grunta rycerzowi Popielowi, gdzie tenze, jak wspomina Niesiecki, wies ludzmi zasiadla zalozyl i ta byla siedliskiem Popielow. W pierwszej polowie XIX wieku dziedziczyli te wies hr. Karniccy. W r. 1853 zmarla w Popielach Teresa Hizdef, 130 lat liczaca. Pamietala ona liczne zdarzenia odnoszace sie do tej miejscowosci, jak np. ostatni napad nieprzyjacielski, podczas ktorego spalona zostala cerkiew (Przyjaciel Domowy, 1853).